© Rootsville.eu

Sortie Blues
Festival
De Sortie Oud-Heverlee
(14-09-2019)
reporter & photo credits: Freddie


info club: De Sortie

© Rootsville 2019


"De Sortie" is een café aan het nummer 11 in de Francis Crabbéstraat te Oud-Heverlee. Een kroeg in volle beleving en sinds 5 juli van dit jaar was er de overdracht van Brecht naar Sander, een overname die met veel luister werd ingezet. Bij ons bluesliefhebbers kwam "De Sortie" in zicht toen we op de 10de editie van "Roots & Roses" plots flyers in het gezichtsveld kregen van een nieuw Blues festival in het Leuvense onder de noemer "Sortie Blues". Een festival dat op 14 september in Oud-Heverlee zou gaan plaatsvinden.

Een "Fest" met meestal "Local Heroes" en eentje daarvan is de aimabele en altijd vriendelijke Armand Hombroeckx AKA "Big Bill Krakkebaas", door de jaren heen gewoon afgeslankt als "Big Bill". Als voorstander van eigen bands konden of mochten we hier met "Rootsville" niet ontbreken en omdat we de "promo-dienst" van dit café laatst ook op Gevarenwinkel waarnamen stond deze "Sortie Blues" dus aangestipt in onze kalender. Gisteren waren we ook nog getuige van de heropflakkering van Paul en Lydia met hun "Goorblues", ditmaal op verplaatsing met een concert van niemand minder dan het "Stevie Nimmo Trio". Na een détour van een kleine 20 kilometer en zo een indrukwekkende sightseeing van Oud-Heverlee kwamen we uiteindelijk ter plaatse en waren we zo ook de eerste bezoekers. "Stella" uit en glas, dan mag de affiche nog "low budget" zijn we kwamen ons al vlug neer te vleien op het zonnige terras. Santé!

De opening van dit nieuwe "Blues Fest" is voorbehouden aan "Winnetou & T-Bone". Hoe dat dit opperhoofd van de Apachen uit de boeken van Karl May in contact is gekomen met een van de nazaten van T-Bone Walker is me nog een raadsel en zal gedurende dit festival deze vraag wel voor duidelijkheid komen te scheppen.

Winnetou is de nickname van de "Winne" en dat is samen met zijn kompaan Thomas" aka T-Bone" lokale helden. Voor beiden aerd het een vuurdoop en zo kregen we al meteen twee primeurs op voor de kiezen. Een duo dat ondanks alles zich niet zou laten kennen en daarvoor hadden ze zowat de ganse familie op de been gebracht, incluis de kleintjes. Ze brachten een set van hoofdzakelijk blues maar begonnen toch zo ook met de sterke blues "Pleasently Blues" van ..."4Non Blondes" :-)

Met JJ Cale's "Call Me The Breeze" en Peter Green's "Black Magic Woman" kwam de onderpastoor van Oud-Heverlee zelfs even om de hoek piepen. Een miswijn was er niet voorradig en zo werd zijn statement, tot strakskes". De fans van deze "Winnetou & T-Bone" waren ondertussen sterk aangegroeid met een klein legertje onder de 7 jaar die wel kwamen voor de "Fotobox". Ze zouden ook nog eentje brengen van Nirvana maar noodgedwongen moeten we nog mededelen dat "In The Pines" aka "Black Girl" aka "Where Did You Sleep Last Night" een traditional is zelfs Arman'ke weet dat. Nog bevredigende pogingen van "On The Road Again" en "Bright Lights, Big City" en als bisser zelfs met "Take It Easy" nog een eigen original. Next job...de pampers vervangen.

Na deze opener is het moment aangebroken voor "Rusty Don". Dit trio kwam afgezakt van de prairies van Boutersem met als opperhoofd "Shiny Medal Pirre". Aan zijn zijde treffen we ook nog "Mr. Polle" aan de drums en op gitaar "Crazy Jerry". Een eerste kennismaking met deze "Rusty Don" vond plaats eerder dit jaar op de "Hageland Blues & Roots Night" in Glabbeek.

Ondertussen kwamen ze zelfs heuse bluesfanaten opduiken zoals de Guy van Binkom met zijn gevolg en zelfs "ons" Graziella had de verfborstels opgeborgen om een kijkje komen te nemen als was haar hart verpand aan de "Big Bill" :-(. De intro gebeurde met een met slide doordrongen instrumentaal nummer dit met in de hoofdrol een eigen geconstructeerde "cigarbox". Nummers als "Black Night" en een verhulde boogie à la RL Burnside met "I Need Some Foolin'" deden het blues gehalte alsmaar toenemen. "Met "I Went Up The Hill" wisten die van "Rusty Don" het geografisch punt van "Cafe De Retro" hier duidelijk inbeeld te brengen. We kregen ook nog wat verdoken surf en een bluesje met een hoog "Cash" gehalte. Shake'm all down!

Net als de vrienden van Old Shatterhand en Buffalo Bill eerder op de avond is van de daaropvolgende "Moonshine Monkeys" ook maar weinig terug te vinden op de digitale highway. Of ze daarentegen iets te maken hebben met het Leuvense mixed bier "Koboi" is nog maar de vraag.

Daar waar ik dacht dat het muzikale gehalte als maar zou toenemen voelde ik meteen aan m'n water dat dit een domper zou gaan worden. Met "Crazy Jerry" van bij de pas verschenen "Rusty Don" kregen we nog een bekend gezicht te verwerken maar hun blues zou zich beperken tot een enkel akkoord. Zelfs hun instrumentale versie van "Linda Lu" zou Ray Sharpe in zijn graf doen omkeren. Voor wat peper zorgde de smoelschuiver en ook al leek dit een "local hero" te zijn, hun blues bleef helaas donker en grijs. We staan uiteraard open voor een andere beleving van de blues, zo zijn we zot van RedRed waar een scratcher bij te pas komt maar van het beatboxen hier kreeg ik eerlijk gezegd koud noch warm. Wie ook koud kreeg was die van de verfborstels.

In de hoop dat nummers als "Crawling Kingsnake" nog voor enig animo kwam te zorgen kwam bedrogen uit. Sorry, "Moonshine Monkeys" er is nog werk aan de winkel. In alle stilte kwam er een dakwerker de artiestenparking opgereden en zou dit dan misschien de aanleiding gaan geven dat hier de pannen van het dak zouden worden gespeeld? (Quote van GdC) De verwachting is alvast hoog. Door An van het Saunahuisje hier om de hoek werden we nog getracteerd op pralines mmm.

Rond de klok van 08.00PM zitten we al aan de hoofdtabellen van deze "Sortie Blues". Met de volgende band "Brikkeljon" zochten die van "de Sortie" het meer internationaal en kwamen ze zo uit bij enkele gasten van 't Stad. Helemaal van de linkeroever komt deze olijke bende afgezakt richting Oud-Heverlee en dat zal "voenke" geven. Met namen als Vettig Jeanke, Kamil G. Knopendrayer, Felle Fé, Smalle, Patje Legume en Gust Trekzak mogen we ons al aan het ergste gaan verwachten. Ik zou ze vergelijken met een bluesy versie van "Katastroof".

Hun opener werd "Brikkeljon Blues' waarna we nog een resem bekend in het oor liggende blues nummers kregen maar het dialect was bij wijlen niet echt verstaanbaar. Wel haalde ik eruit nummers als "Sweet Home Chicago" en een vrije vertaling van de "Stray Cat Strut". Her en der verstonden we dan flarden over iconen als Muddy Waters en Jimmy Reed en met hun versie van "Further Up On The Road" mochten ook zij aan de kassa passeren. Hier werd het stilaan tijd voor een ander icoon.

Top of the Bill, een headliner om "u" tegen te zeggen en dan hebben we het natuurlijk over een éminence grise van de Belgische blues, de Leivese "Big Bill". We komen Arman'ke nog wel eens tegen wanneer we afzakken naar "Het Depot" en stonden op 25 mei 2017 ook aldaar op de eerste rij voor het concert "Big Bill & Friends" (concert report), een ware homage aan deze iconische bluesman. "Ene me Hesp of ene me Kees" zal wel voorbehouden blijven als apotheose van deze "Sortie Blues" en krijgen we dus samen met Werner 'Stoy' Stoffelen (drums), Jean Vandooren (basgitaar) en Luk Degraaff (gitaar) eerst wat andere meesterwerkjes te horen.

Alhoewel "Big Bill" wat sukkelt met de gezondheid is het medicijn "Stella" nog steeds meer dan welkom. Als echte blues muzikanten begonnen ze hun instrumenten te stemmen, elk op hun eigen ongedwongen manier. Op de vraag van de technicus om een soundcheck met z'n allen was het antwoord spontaan en gezamelijk...gewoon bijstellen onder het spelen, oftewel de real blues. Er zat misschien aanvankelijk een noot scheef maar in het algemeen was het er nog boenk op. Respect! Het plein voor "De Sortie" was inmiddels vol gelopen.

Het werd grasduinen in de blues met uiteraard ook bij zijn eigen "Leivese blues" zoals "De Sleitel Van de Veudeu" maar ook oeroude standards als "Boom Boom Boom" van John Lee Snooker uiteraard in een eigen arrangement of wat dacht je van een onverwoestbare "Congo Square". De afterparty met "DJ White Russian" gaan we passen, we zijn tenslotte liefhebbers van "Live" muziek. Nog een dikke "sjapoo" voor het organiserend comité van "De Sortie" om dit in deze tijden van belastingen en taksen nog aan te durven dus keep up the good work...

Nie de Pirre, nie Vic Gevarenwinkel maar gewoon Big Bill veu president!